↑ Wdowiszewski, Genealogia Jagiellonów i Domu Wazów w Polsce, Kraków 2005, s. 56–57 (pierwodruk: 1968) opowiadał się za datą najwcześniej w 1351, J. Ochmański (Jadwiga Krzyżaniakowa, Jerzy Ochmański: Władysław II Jagiełło. Wrocław: 2006, s. 35.; pierwodruk 1990) opowiadał się za rokiem 1352
↑ J. Tęgowski, Pierwsze pokolenia Giedyminowiczów, Wrocław – Poznań 1999, s. 124–125.
1 2 Wojciech Smoczyński, Nazwy osobowe "litewskie" [w:] Aleksandra Cieślikowa (pod red.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. Część 7: Suplement. Rozwiązanie licznych zagadek staropolskiej antroponimii, Kraków 2002, s. 25
↑ SC Rowell: The New Cambridge Medieval History c.1300 – c.1415. Cambridge University Press, 2000, s. 709–710.
↑ Zigmantas Kiaupa, Jūratė Kiaupienė, Albinas Kunevičius: The History of Lithuania Before 1795. Ed. Angielski. Vilnius: Lithuanian Institute of History, 2000, s. 124–126.C
1 2 Vilnius: Vyriausioji enciklopedijų redakcija, 1988, s. 7–32
1 2 William Urban: Samogitian Crusade, Chicago: Lithuanian Research and Studies Center, 2006, s. 170–171
1 2 Rome: Lietuvių katalikų mokslo akademija, 1978, s. 271–279.
↑ Inga Baranauskienė. Kas buvo Kęstučio nužudymo organizatrius?. "Naujasis židinys - aidai". 173 (5), s. 180–186, maj 2005.
↑ Joseph B Koncius: Vytautas the Great, Grand Duke of Lithuania, Miami: Franklin Press, 1964, s. 21–23
↑ Edvardas Gudavičius: Vytautas Didysis (Lietuvos valdovai (XIII-XVIII a.): enciklopedinis žinynas). Vilnius: Vytautas Spečiūnas, 2004, tr. 79-80. ISBN 5-420-01535-8.
↑ Norman Davies: God's Playground: A History of Poland. The Origins to 1795, TI Oxford University Press, 2005, s. 94–95.
↑ Vytautas the Great (Encyclopedia Lituanica). Boston, Massachusetts: Simas Sužiedėlis, 1970–1978, s. 208–209
↑ Karol Szajnocha: Jadwiga i Jagiełło 1374-1413: Opowiadanie historyczne. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1969. OCLC 2108921
